بین سال های 2011 تا 2016، منطقه آتلانتیک کانادا که شامل استان ها نوا اسکوشیا، نیو برانزویک، نیو فاندلند و لابرادور و جزیره پرنس ادوارد می شود به خاطر جذب اندک مهاجران کمترین رشد جمعیت را داشته است. این در حالی است که رشد جمعیت برای رشد اقتصادی کانادا و حفظ استاندارد زندگی در مناطق آتلانتیک آن حایز اهمیت است. اما خبرها وشواهد از این حکایت دارد که این استان ها در حال انجام اقداماتی برای افزایش جذب مهاجران هستند. خوشبختانه تلاش های این استان ها مثمر ثمر بوده و شاهد رشد جمعیت در آنها هستیم.
منطقه آتلانتیک کانادا 6.5 درصد جمعیت کانادا را در بر دارد اما نتوانسته مهاجران را به اندازه ای که باید و شاید جذب کند. استان های این منطقه از کانادا توانسته اند در اوایل دهه 2000 تنها 1 درصد مهاجران تازه وارد را به داخل خود بکشانند. اما همانطور که در بیان شد، اوضاع رو به بهبود است و این استان ها در حال افزایش تعداد مهاجران خود هستند و این رقم را به 5 درصد رسانده اند؛ به بیان دیگر، این استان ها در اوایل دهه 2000 سالانه تنها از 3000 مهاجر استقبال می کردند اما در سال جاری ان رقم به 14000 رسیده است.
اما رشد جمیت این استان ها هنوز جای کار بسیار دارد. به استثنای جزیره پرنس ادوارد سه استان دیگر هنوز از لحاظ سرانه جذب مهاجر از دیگر استان های کانادا عقب تر هستند. با این وجود شواهد و قراین از این حکایت دارند که منطقه آتلانتیک کانادا در دهه 2020 از تعداد بیشتری مهاجر که تناسب بیشتری با وسعت وجمعیت آن دارد استقبال خواهد کرد.
برنامه مهاجرت استانی؛ منبع اصلی جذب مهاجران
منطقه آتلانتیک کانادا نیز مانند استان های منیتوبا و ساسکاچوان برای جذب مهاجر به برنامه مهاجرت استانی خود تکیه کرده است. این برنامه در سال 1999 رونمایی شد تا کمک حال استان ها و مناطق کوچک تر کانادا در راستای جذب مهاجر باشد. اولین استانی که از این برنامه استفاده کرد نیو برانزویک بود که در همان سال آن را به کار برد و استان نیو فاندلند ولابرادور هم پس از اندک زمانی از آن تبعیت کردند. سپس نوا اسکوشیا و جزیره پرنس ادوارد به ترتیب در سال های 2001 و 2003 به برنامه مهاجرت استانی پیوستند. اما در سال 2017 بود که از پایلوت مهاجرت آتلانتیک رونمایی شد تا این منطقه از کانادا در جذب مهاجران کاری/سرمایه گذاری موفقیت بیشتری داشته باشند.
بیشتر بخوانید: اکسپرس اینتری کانادا
منطقه آتلانتیک کی به هدف خود خواهد رسید؟
استان های این منطقه از کانادا برای نیل به هدف خود می بایست سالانه از 20000 مهاجر تازه وارد استقبال کنند. یکی دیگر از اهداف باید نگهداری تازه واردان باشد. گرچه این استان ها پیش از این چندان در نگه داشتن مهاجران موفق نبوده اند اما شواهد اخیر حاکی از وارونه شدن این روند است و مهاجران بیشتری این منطقه از کانادا را برای سکونت و اقامت انتخاب می کنند.
نگه داشتن مهاجران برای رسیدن به چرخه اقتصادی مثبت عامل کلیدی است – جذب و نگه داری مهاجران بیشتر باعث جذب و نگه داری کانادایی های بیشتر و نیز افزایش سرمایه گذاری بخش دولتی و خصوصی خواهد شد.
می توان امیدوار بود که روند نگه داری مهاجران و تازه واردان بهبود بیشتری یابد چرا که هدف پایلوت مهاجرت آتلانتیک و برنامه مهاجرت استانی تطبیق مهاجران با فرصت های شغلی است و این دو برنامه مهاجرتی برای تسهیل اقامت دائم دانشجویان و کارگران خارجی که در حال حاضر در این منطثه سکونت دارند طراحی شده اند.
گفتنی است نرخ بیکاری در شهرهای بزرگ این منطقه از کانادا پایین است. سه سطح دولت، و نیز کارفرمایان، نهادهای آموزش عالی و سازمان های خدمت رسان به مهاجران همه در تلاش هستند تا این منطقه از کانادا را نیز به مقصد اول مهاجران تبدیل سازند. این همان رویکردی است که ساسکاچوان و منیتوبا برای جذب مهاجران تازه وارد با موفقیت به کار برده اند.
امروزه تمام افراد و سازمان های سراسر کانادا که از مهاجرت نفع می برند دو استان ساسکاچوان و منیتوبا را به خاطر به کار بستن برنامه مهاجرت استانی طی یک دهه اخیر تحسین می کنند. اگر همه چیز مطابق با برنامه ها پیش برود به زودی شاهد آن خواهیم بود که منطقه آتلانتیک کانادا نیز از این تحسین برخوردار خواهد بود.
