طبق داده های جدید Statistics Canada سال گذشته نرخ زاد و ولد در کانادا کاهش چشمگیری داشته است. کاهش زاد و ولد یکی از دلایل اصلی اعلام برنامه سطوح چندگانه مهاجرت برای سال های 2021 تا 2023 است؛ طبق این برنامه کانادا قصد دارد از ابتدای سال 2021 سالانه 400 هزار مهاجر جذب کند.
در سال 2019، نرخ باروری هر زن در طول حیات بارور بودنش برابر با 1.47 زایمان بوده است؛ این در حالیست که جمعیت ها برای بقا، نیاز دارند که هر زن حداقل 2.1 زایمان موفق داشته باشد. کانادا از سال 1971 تا کنون به این مرز نزدیک نشده است. این بدان معناست که تعداد نوزادانی که در کانادا به دنیا می آیند برای جایگزین شدن افرادی که می میرند کافی نیست.
سال گذشته 372,038 نوزاد در سراسر کانادا (به غیر از یوکان) به دنیا آمد. نسبت نوزادان پسر با 51.3 درصد اندکی بالاتر بود و این با روند سال های گذشته مطابقت دارد. اینکه آیا همه گیری کرونا نقشی در کاهش زاد و ولد داشته است یا خیر در تابستان 2021 (بین ماه های جولای و آگوست) مشخص خواهد شد چرا که در این دوره معمولا نرخ زایمان بیشتر است.
در گزارشی آمده است که “از آغاز همه گیری کرونا این امکان وجود دارد که نرخ زاد و ولد در کانادا با تغییر مواجه شده باشد. علاوه بر این اگر قرار بود سطح مهاجرت کاهش یابد نرخ باروری برای حفظ رشد جمعیت اهمیتی بیش از پیش می یافت.”
سال 2019 نزدیک 80 درصد رشد جمعیت کانادا به خاطر مهاجرت بوده است. وقتی به داده های اول جولای 2018 تا 30 ژوئن 2019 نگاهی بیندایم می بینیم که افزایش طبیعی جمعیت 85, 246 نفر بوده است. در حالیکه افزایش جمعیت ناشی از مهاجران 301,974 نفر بوده است.
در این بازه زمانی مهاجرت حدود 78 درصد رشد جمعیت را رقم زده است. بین اول جولای 2019 تا 30 ژوئن 2020 مهاجرت رشد 79 درصدی را در جمعیت ایجاد کرده است. بدون مهاجرت کانادا نمی تواند جمعیت خود را زیاد کند و نیروی کار با فقدان کارگر و کارمند کافی ضعیف خواهد شد.
در کانادا 9 میلیون میانسال وجود دارد که برآورد می شود که طی ده سال آتی به سن بازنشستگی برسند. هیئت کنفرانس کانادا می گوید که تا سال 2034 مهاجران 100 درصد رشد جمعیت ملی را رقم خواهند زد. در ماه های نخست سال 2020 مهاجرت 82 درصد رشد جمعیت کانادا را رقم زده است.
از سوی دیگر سن زایمان اول زنان کانادا در حال افزایش است. سال گذشته متوسط سن اولین زایمان 29.4 سال بوده است که شش سال نسبت به متوسط سن اولین زایمان در سال 1959 که 23.2 بوده بیشتر است. این روند در سایر کشورها نظیر ایالات متحده هم مشاهده می شود.
امروزه تعداد زنانی که وارد دانشگاه و بازار کار می شوند نسبت به گذشته افزایش چشمگیری داشته است. طبق داده های Labour Force Survey درصد ورود زنان به بازار کار از 22 درصد در سال 1950 به 84 درصد در سال 2019 رسیده است. طی 60 سال اخیر نرخ باروری و زایمان زنانی که زیر 25 سال مادر می شدند کاهش چشمگیری یافته است. در سال 1959 زنان بین 20 تا 24 ساله به احتمال زیاد مادر بودند یعنی در آن سال از هر 1000 زن 233.8 نوزاد متولد شده بود اما در سال 2019 از هر 1000 زن تنها 31.8 متولد شده است. در سال 1959 45 درصد زنان 20 تا 24 برای اولین بار طعم مادر شدن را چشیده اند حال آنکه در سال 2019 این رقم به 14 درصد رسیده است. در سال 2019 زنان 30 تا 34 ساله بیشتر از هر رده ی سنی مادر بوده اند و بیشترین افراد را در بین کسانی که برای اولین بار مادر می شدند تشکیل می داده اند.
افزایش سن مادر ریسک دارد
بر خلاف مردان که به لحاظ سن محدودیت و ریسک چندانی در پدر شدن ندارند، زنان با افزایش سن (به خصوص بعد از 30) ریسک بالایی در زایمان (مخصوصا زایمان اول) دارند. یکی از چندین ریسک مرتبط با افزایش سن زایمان، دوقلو یا سه قلو بودن نوزادان است. در سال 2019 حدود 4 درصد زنانی که برای اولین بار مادر می شدند و 40 سال به بالا داشتند بیش از زنانی که زیر 40 سال داشته اند دوقلو یا چندقلو به دنیا آورده اند.
