سالهای سال است که ایالات متحده آمریکا اولین مقصد و رویای دانشجویان سراسر جهان است و بیشترین نرخ جذب دانشجویان بین المللی را به نام خود ثبت میکند. سرزمین فرصتها و نوآوری، یکی از پیشروترین سیستمهای آموزشی جهان را در اختیار دارد که ارکان اصلی توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی آن به شمار میآید. اما سیستم آموزشی آمریکا چه ساختار و ویژگیهایی دارد که آن را از سایر کشورها متمایز میکند؟
اگر قصد تحصیل در آمریکا را دارید یا میخواهید با ساختار مقاطع تحصیلی، فرصتها و چالشهای آن آشنا شوید، این مقاله برای شماست.
ساختار سیستم آموزشی آمریکا

از پیش دبستانی تا دبیرستان
یکی از پایههای اصلی سیستم آموزشی آمریکا سیستم K-12 است که از پیش دبستانی تا پایان دبیرستان (Kindergarten to 12th Grade) را شامل میشود. سیستم آموزشی K-12 در آمریکا از طریق مدیریت ایالتها و نهادهای محلی (School Boards) اداره میشود.
سیستم آموزشی مدارس آمریکا
در ایالات متحده، آموزش کودکان الزامی است و از سنین ۵ تا ۸ سالگی آغاز شده و تا سنین ۱۶ تا ۱۹ سالگی ادامه دارد. این بازه زمانی به سیاستهای ایالتی بستگی دارد. آموزش اجباری در سیستم آموزشی آمریکا در سه حالت ممکن است:
- مدارس دولتی: بخش عمدهای از دانشآموزان در مدارس دولتی ثبتنام میکنند که توسط دولت تامین مالی و مدیریت میشوند. تحصیل در این مدارس رایگان است.
- مدارس خصوصی: حدود ۱۰٪ از دانشآموزان در مدارس خصوصی ثبتنام میکنند که استانداردهای آنها توسط ایالت تایید شده است. شهریه این مدارس عموما بالاست.
- برنامههای آموزش خانگی: ۳٪ از خانوادهها ترجیح میدهند که فرزندان خود را از طریق برنامههای تأیید شده آموزش خانگی تعلیم دهند.

در ایالات متحده، آموزش کودکان الزامی است و از سنین ۵ تا ۸ سالگی آغاز شده و تا سنین ۱۶ تا ۱۹ سالگی ادامه دارد. این بازه زمانی به سیاستهای ایالتی بستگی دارد. آموزش اجباری در سیستم آموزشی آمریکا در سه حالت ممکن است:

دروس اجباری، اختیاری، و فوقبرنامه: سه رکن اصلی سیستم K-12
سیستم آموزشی K-12 در آمریکا به گونهای طراحی شده است که دانشآموزان علاوه بر یادگیری مهارتهای پایهای، بتوانند علایق و استعدادهای خود را کشف کنند و توسعه دهند. این هدف از طریق سه بخش کلیدی دنبال میشود:
۱. دروس اجباری
- زبان و ادبیات: شامل زبان انگلیسی، ادبیات، نوشتن، شعر، و بحث و مناظره.
- علوم طبیعی : شامل زیستشناسی، شیمی، فیزیک، زمینشناسی، و علوم محیطزیست.
- ریاضیات: شامل جبر، آمار، حسابان، و مثلثات.
- علوم اجتماعی: شامل تاریخ جهان، تاریخ آمریکا، سیاست، اقتصاد، و حقوق.
- علوم سلامت: شامل تربیت بدنی، تغذیه، و کمکهای اولیه.
۲. دروس اختیاری
- هنر: تئاتر، نقاشی، موسیقی، رقص، و سینما.
- زبانهای خارجی: شامل زبانهایی مانند فرانسوی، آلمانی، و چینی.
- فناوری و تکنولوژی: برنامهنویسی، طراحی وب، و طراحی بازیهای ویدیویی.
- مهارتهای عملی: نجاری، مکانیک، و کشاورزی.
- اقتصاد و تجارت: تبلیغات، حسابداری، و تولید سالنامه مدرسه.
۳. فعالیتهای فوقبرنامه
- ورزش: مانند فوتبال، شنا، بیسبال، و دیگر ورزشهای تیمی یا فردی.
- باشگاههای دانشآموزی: مانند باشگاه شطرنج، علوم، گروه موسیقی، تئاتر، و روزنامه دبیرستان.
- فعالیتهای خلاقانه: مانند پروژههای علمی، فعالیتهای هنری، و شرکت در مسابقات منطقهای یا ملی.
نکته:
تعداد و نوع واحدهای اختیاری بسته به ایالت و مدرسه متفاوت است، اما دانشآموزان باید بین ۵ تا ۷ واحد دروس اختیاری را بگذرانند تا به حد نصاب واحدهای مورد نیاز برای فارغالتحصیلی برسند.
این امر باعث میشود دانش آموزان با انگیزه بیشتری دروس مرتبط با علایق خاص خود را دنبال کنند و استعدادهای خود را به منصه ظهور برسانند.
- بیشتر بخوانید: تحصیل در مدارس آمریکا
ساختار مؤسسات آموزش عالی در آمریکا
تحصیلات عالی در آمریکا یکی از متنوعترین و انعطافپذیرترین سیستمهای آموزشی در جهان به شمار میرود. دانشجویان میتوانند بین انواع مؤسسات تحصیلی از جمله کالجهای عمومی، خصوصی، دانشگاههای بزرگ، یا کالجهای محلی و فنی-حرفهای انتخاب کنند.
در آمریکا، اصطلاحات «کالج» و «دانشگاه» اغلب بهجای یکدیگر به کار میروند، اما تفاوتهایی میان آنها وجود دارد. در حالی که در بسیاری از کشورها، مؤسسات آموزش عالی معمولاً «دانشگاه» نامیده میشوند، در آمریکا:
- کالجها معمولاً دورههای کارشناسی ارائه میدهند و برنامههای کوچکتر و متمرکزتری دارند.
- دانشگاهها معمولاً شامل چندین دانشکده هستند و دورههای کارشناسی، کارشناسی ارشد، و دکترا را ارائه میدهند.

انواع موسسات آموزش عالی در سیستم آموزشی آمریکا
کالجهای عمومی (Public Colleges)
- این کالجها که با نامهای کالجهای شهری و ایالتی نیز شناخته میشوند، توسط دولتهای محلی و ایالتی تأمین مالی میشوند.
- شهریه این کالجها برای دانشجویانی که ساکن ایالت یا شهری هستند که کالج در آن قرار دارد، مقرونبهصرفه است.
- برنامههای درسی متنوعی ارائه میدهند و معمولاً جمعیت دانشجویی زیادی دارند.
کالجهای خصوصی (Private Colleges)
- این کالجها به دولت وابسته نیستند و از شهریه دانشجویان و کمکهای مالی خیرین تأمین مالی میشوند.
- شهریه بالاتری نسبت به کالجهای عمومی دارند، اما برنامههای کمک مالی گستردهای برای دانشجویان ارائه میکنند.
- معمولاً جمعیت دانشجویی کمتری دارند که باعث میشود نسبت تعداد استاد به دانشجو بهتر باشد.
کامیونیتی کالجها (Community Colleges)
- این کالجها برنامههای دو ساله ارائه میدهند که دانشجویان میتوانند پس از اتمام آن به دانشگاهها منتقل شوند.
- گزینهای مقرونبهصرفه برای دریافت مدرک کاردانی یا گواهینامههای شغلی هستند.
- بسیاری از کالجهای فنی-حرفهای نیز در این دسته قرار میگیرند و بر مهارتهای شغلی تمرکز دارند.
دانشگاهها (Universities)
- دانشگاهها گزینههای گستردهتری برای تحصیل ارائه میدهند، از جمله مدرک کارشناسی (پس از ۴ سال تحصیل).
- شامل کالجها و مدارس متعددی در زمینههای تخصصی مانند مهندسی، مدیریت، علوم پایه، و هنر هستند.
- بسیاری از دانشگاهها برنامههای حرفهای مانند حقوق و پزشکی ارائه میدهند که نیازمند آموزشهای اضافی و دریافت مجوز هستند.
دانشگاههای فنی-حرفهای (Technical and Vocational Colleges)
- این دانشگاهها بر آموزشهای شغلی و مهارتمحور تمرکز دارند.
- برنامههایی مانند آموزش هوانوردی، مکانیک، و تکنولوژی را ارائه میدهند.
- مناسب برای کسانی که به دنبال ورود سریع به بازار کار هستند.
مسیرهای آموزشی پس از دبیرستان در آمریکا: دانشگاه یا مهارتآموزی؟
پس از پایان سال دوازدهم دبیرستان، دانشآموزان در آمریکا میتوانند وارد یکی از دو مسیر آموزشی شوند: آموزش عالی و آموزشهای فنی و حرفهای.
آموزشهای فنی و حرفهای
آموزشهای فنی و حرفهای معمولاً یک تا دو سال طول میکشد و دانشجویان را برای ورود مستقیم به بازار کار در حوزههای تخصصی آماده میکند. این مسیر برای کسانی مناسب است که به دنبال مهارتهای عملی هستند و ترجیح میدهند زودتر وارد حرفهای شوند.
در گذشته، آموزشهای فنی و حرفهای کمتر از مدارک کارشناسی ارزشمند تلقی میشد. اما امروزه بسیاری از فارغالتحصیلان مدارس فنی درآمدی قابلرقابت دارند و زمان و هزینه کمتری برای آموزش خود صرف میکنند.
نحوه پذیرش دانشگاهها در سیستم آموزشی آمریکا
پذیرش دانشجویان در دانشگاههای آمریکا چندمرحلهای و رقابتی است. دانشگاهها بر اساس مجموعهای از معیارها تصمیم میگیرند که آیا یک داوطلب واجد شرایط ورود هست یا نه.
ملاکهای اصلی پذیرش در دانشگاههای آمریکا
- معدل دبیرستان (GPA): تأثیر قابل توجهی در فرایند پذیرش دارد.
- آزمونهای استاندارد (SAT / ACT): بسیاری از دانشگاهها این آزمونها را بهعنوان معیار سنجش علمی در نظر میگیرند. برخی از دانشگاهها اخیراً این شرط را اختیاری کردهاند.
- مقاله یا بیانیه شخصی (Personal Statement/Essay): دانشجو باید انگیزهها، اهداف تحصیلی و حرفهای خود را در قالب یک مقاله بنویسد.
- توصیهنامه (Recommendation Letters): توصیهنامههایی از معلمان یا مشاوران تحصیلی تأثیر زیادی در پذیرش دارند.
- فعالیتهای فوقبرنامه و سوابق اجتماعی: دانشجویانی که در فعالیتهای اجتماعی، ورزشی، فرهنگی و علمی شرکت داشتهاند امتیاز بیشتری کسب میکنند.
- مصاحبه: برخی دانشگاهها بهویژه برای مقاطع تحصیلات تکمیلی، مصاحبه برگزار میکنند.
بیشتر بخوانید: اپلای آمریکا
مقاطع تحصیلی در دانشگاههای آمریکا
- کارشناسی
تحصیل در مقطع کارشناسی در آمریکا معمولاً ۴ سال طول میکشد و شامل ترکیبی از دروس عمومی، تخصصی و انتخابی است. دوره کارشناسی در سیستم آموزشی آمریکا عبارت است از:
- دروس عمومی (General Education Courses)
دانشجویان باید در سالهای ابتدایی، دروس عمومی مانند ریاضیات، علوم، ادبیات، و علوم اجتماعی را بگذرانند. - دروس پیشنیاز و مقدماتی رشته (Major Prerequisites)
این دروس پایههای علمی رشته انتخابی را تشکیل میدهند و معمولاً در سالهای دوم و سوم گذرانده میشوند. - دروس تخصصی (Major Courses)
شامل دروسی است که مستقیماً به رشته انتخابی مرتبط هستند و در سالهای پایانی گذرانده میشوند. - دروس انتخابی (Elective Courses)
دانشجویان امکان انتخاب واحدهایی خارج از رشته خود را دارند، که میتواند مرتبط با علایق شخصی یا مهارتهای تکمیلی باشد. - امکان انتخاب گرایش (Concentration/Specialization)
برخی دانشگاهها به دانشجویان اجازه میدهند در کنار رشته اصلی، گرایش خاصی را انتخاب کنند.
ویژگیهای مقطع کارشناسی در آمریکا:
- انعطافپذیری در انتخاب رشته و تغییر آن
- امکان اخذ دو مدرک همزمان (Double Major) یا یک رشته فرعی (Minor)
- دورههای کارآموزی و فرصتهای تحقیقاتی برای دانشجویان کارشناسی
- امکان ادامه تحصیل مستقیم به مقطع کارشناسی ارشد در برخی دانشگاهها
بیشتر بخوانید: تحصیل کارشناسی در آمریکا
- کارشناسی ارشد
تحصیل کارشناسی ارشد در آمریکا معمولاً ۱ تا ۲ سال طول میکشد و بر مهارتها و دانش تخصصی متمرکز است. برنامههای کارشناسی ارشد در سیستم آموزشی آمریکا شامل دو بخش اصلی هستند:
۱. دورههای آموزشی (Coursework): شامل دروس اجباری و اختیاری با هدف تقویت دانش تخصصی دانشجو در حوزه مربوطه
۲. پایاننامه (Thesis) یا پروژه تحقیقاتی: عموم برنامههای کارشناسی ارشد نیازمند ارائه پایاننامه تحقیقاتی هستند. در برخی رشتهها، دانشجویان به جای پایاننامه، یک پروژه عملی انجام میدهند.
انواع کارشناسی ارشد در سیستم آموزشی آمریکا
- کارشناسی ارشد هنر (MA): برای رشتههای علوم انسانی، علوم اجتماعی و هنر.
- کارشناسی ارشد علوم (MSc): برای رشتههای مهندسی، فناوری و علوم طبیعی.
- کارشناسی ارشد هنرهای لیبرال (MLA): برای رشتههایی مانند ادبیات، تئاتر و هنر.
دانشجویان تحصیلات تکمیلی در آمریکا از امکانات پیشرفته تحقیقاتی، فرصتهای همکاری بینرشتهای، و تعامل نزدیک با متخصصان برجسته در حوزههای خود بهرهمند میشوند.
بیشتر بخوانید: شرایط اپلای برای کارشناسی ارشد امریکا
- دکتری
تحصیل در مقطع دکترا در ایالات متحده به دلیل استاندارد بالای آموزشی و تنوع گسترده رشتهها، مقصدی محبوب برای دانشجویان بینالمللی است. مدرک دکترای فلسفه (PhD) در آمریکا بالاترین درجه تحصیلی در بسیاری از دانشگاهها و مؤسسات این کشور محسوب میشود.
ساختار و مدت زمان برنامههای دکتری در سیستم آموزشی آمریکا
برنامههای دکتری در آمریکا شامل سه بخش اصلی است:
۱. دورههای آموزشی (Coursework)
- شامل دروس اجباری (Core Classes) و اختیاری (Elective Classes).
- هدف: تقویت دانش پایه و تخصصی.
- شرط ورود به مرحله پژوهش: شرکت در امتحانات جامع (Qualifying Exams).
۲. پژوهش مستقل (Research)
- انتخاب موضوع پژوهش بر اساس کلاسهای گذراندهشده یا مشورت با استاد راهنما.
- طراحی و ارائه پروپوزال پایاننامه برای تأیید موضوع و روش تحقیق.
۳. پایاننامه (Dissertation)
- انجام پژوهشهای اصلی که به دانش علمی موجود اضافه کند.
- نگارش پایاننامه و ارائه آن برای ارزیابی.
- دفاع شفاهی (Dissertation Defense) از پایاننامه در حضور هیئت داوران.
بیشتر بخوانید: تحصیل دکتری در آمریکا
مدت زمان تحصیل در مقطع دکتری
- کل مدت زمان: ۴ تا ۷ سال (بسته به رشته و نوع برنامه).
- دوره آموزشی: ۱ تا ۴ سال برای گذراندن دروس اجباری و اختیاری.
- پژوهش و نگارش پایاننامه: ۲ تا ۴ سال بسته به پیچیدگی پروژه تحقیقاتی
هزینهها و کمک هزینههای تحصیلات عالی در آمریکا به چه صورت است؟
تحصیل در آمریکا رایگان نیست و هزینههای آن بسته به دانشگاه، رشته و وضعیت دانشجو متفاوت است. در مقطع کارشناسی، بورسیهها بسیار محدود هستند، اما در کارشناسی ارشد و دکتری، امکان دریافت فاند، معافیت از شهریه، بورسیه، و دستیاری پژوهشی یا آموزشی زیادی وجود دارد.
بسیاری از دانشگاههای آمریکا برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی کمکهزینههایی ارائه میدهند که میتواند بخشی از شهریه یا هزینههای زندگی را پوشش دهد.
بیشتر بخوانید: بورسیه تحصیلی آمریکا
مزایا و چالش های تحصیلات دانشگاهی در آمریکا
- مزایا تحصیل در آمریکا
تنوع گسترده در رشتهها و دانشگاهها: بیش از ۴۰۰۰ مؤسسه آموزشی با طیف وسیعی از رشتههای تحصیلی، از علوم انسانی تا فناوریهای پیشرفته.
امکانات پژوهشی پیشرفته: دانشگاههای آمریکا در زمینه تحقیقات علمی و نوآوری پیشرو هستند و از بودجههای کلان برای تحقیقات برخوردارند.
انعطافپذیری در انتخاب دروس و تغییر رشته: دانشجویان میتوانند برنامههای درسی خود را شخصیسازی کرده و حتی در طول تحصیل، رشته خود را تغییر دهند.
ارتباط قوی با صنعت و بازار کار: دانشگاهها همکاری نزدیکی با شرکتهای بینالمللی دارند و برنامههای کارآموزی و CO-OP برای دانشجویان ارائه میدهند.
محیط چندفرهنگی و بینالمللی: دانشجویان از سراسر جهان در این سیستم تحصیل میکنند که فرصتهای شبکهسازی و تبادل فرهنگی را افزایش میدهد.
- چالشهای تحصیل در آمریکا
هزینههای بالای تحصیل و زندگی: شهریه دانشگاهها و هزینههای زندگی در آمریکا بالا است و بسیاری از دانشجویان مجبور به دریافت وامهای سنگین میشوند.
رقابت شدید برای ورود به دانشگاههای برتر: پذیرش در دانشگاههای تراز اول بسیار رقابتی است و نیاز به نمرات بالا، رزومه قوی و فعالیتهای فوقبرنامه دارد.
پیچیدگی قوانین ویزا و مهاجرت تحصیلی: دانشجویان بینالمللی باید شرایط سختگیرانهای برای دریافت ویزا رعایت کنند و امکان اشتغال آنها نسبتا محدود است.
عدم دسترسی یکسان به آموزش باکیفیت: دانشگاههای برتر امکانات عالی دارند، اما بسیاری از کالجها و دانشگاههای کوچکتر با مشکلات بودجهای و کیفیت پایینتر مواجه هستند.
تاثیر مسائل اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بر تحصیل: بحرانهای اقتصادی، سیاستهای مهاجرتی، و حتی تحولات اجتماعی در آمریکا میتوانند بهشدت بر هزینهها، فرصتهای شغلی و امنیت دانشجویان بینالمللی تأثیر بگذارند.
مقایسه سیستم آموزشی ایران و آمریکا
۱. ساختار اداری و مدیریتی
آمریکا:
سیستم آموزشی غیرمتمرکز است. هر ایالت استانداردها، بودجه، و برنامههای آموزشی خود را دارد. مدارس و دانشگاهها آزادی بیشتری برای ارائه برنامههای متنوع دارند.
ایران:
سیستم آموزشی متمرکز است و وزارت آموزشوپرورش و وزارت علوم مسئول برنامهریزی و اجرای استانداردهای آموزشی در تمام مدارس و دانشگاهها هستند.
۲. مراحل تحصیلی
آمریکا:
ساختار K-12 شامل پیشدبستانی تا کلاس دوازدهم است. دانشگاهها برنامههای انعطافپذیری برای کارشناسی، کارشناسی ارشد، و دکترا ارائه میدهند.
ایران:
آموزش شامل دوره ابتدایی، متوسطه اول و دوم است. دانشگاهها در مقاطع کارشناسی، ارشد، و دکترا ساختار مشخصی دارند.
۳. برنامههای درسی
آمریکا:
تنوع بالایی در دروس اجباری و اختیاری وجود دارد. دانشآموزان و دانشجویان میتوانند برنامههای شخصیسازیشدهای انتخاب کنند.
ایران:
برنامههای درسی از پیش تعیینشده و متمرکز است و انعطافپذیری محدودی برای انتخاب رشته یا دروس وجود دارد.
۴. پذیرش دانشگاه
آمریکا:
پذیرش چندمرحلهای و رقابتی است و شامل معدل، آزمونهای استاندارد (SAT/ACT)، توصیهنامه، مقاله شخصی، و فعالیتهای فوقبرنامه میشود.
ایران:
پذیرش بر پایه آزمون کنکور است. معدل تأثیر کمی دارد و سهمیهبندیها در پذیرش نقش دارند.
۵. فرصتهای شغلی و ارتباط با صنعت
آمریکا:
ارتباط قوی میان دانشگاهها و صنایع وجود دارد. بسیاری از دانشگاهها با شرکتهای بزرگ، استارتاپها، و مؤسسات پژوهشی همکاری دارند و دانشجویان میتوانند از طریق کارآموزی و برنامههای CO-OP تجربه کاری کسب کنند.
ایران:
ارتباط میان دانشگاه و صنعت محدودتر است و دانشجویان اغلب پس از فارغالتحصیلی با چالشهای بیشتری در ورود به بازار کار مواجه هستند.
۶. روش تدریس و سبک آموزشی
آمریکا:
تأکید زیادی بر کار گروهی، پروژههای عملی، تحقیقات میدانی، و یادگیری تجربی دارد. روشهای تدریس مدرن شامل آموزش تعاملی، ارائههای دانشجویی، بحثهای آزاد، و یادگیری مبتنی بر حل مسئله است.
ایران:
آموزش بیشتر سنتی و مبتنی بر سخنرانی استاد است. کار گروهی و پژوهشهای عملی کمتر مورد توجه قرار میگیرد و حفظ مطالب و آزمون های کتبی نقش پررنگتری دارند.
۷. نحوه ارزیابی
آمریکا:
ارزیابی مبتنی بر پروژهها، مشارکت کلاسی، تکالیف عملی، و آزمونهای متنوع است. سیستم نمرهدهی معمولاً به صورت حروفی (A تا F) انجام میشود.
ایران:
ارزیابی بیشتر بر اساس آزمونهای کتبی و نمرهدهی عددی (۰ تا ۲۰) است.
۸. هزینهها و منابع مالی
آمریکا:
هزینه تحصیل و زندگی بالا است، اما بورسیهها، کمکهزینههای تحصیلی، و وامهای دانشجویی در دسترس هستند.
ایران:
هزینه تحصیل در دانشگاههای دولتی بسیار کمتر است و دانشجویان روزانه در بسیاری از موارد شهریه پرداخت نمیکنند. اما منابع مالی و امکانات پژوهشی محدودتر است.
۹. رویکرد آموزشی
آمریکا:
تأکید بر توسعه شخصیت، خلاقیت، و مهارتهای کاربردی است. برنامهها دانشجویان را برای ورود به بازار جهانی آماده میکنند.
ایران:
تأکید بیشتر بر دانش نظری و حفظ مطالب است و برنامههای آموزشی کمتر روی مهارتهای کاربردی تمرکز دارند.
۱۰. فضای فرهنگی و اجتماعی
آمریکا:
دانشگاهها محیطی چندفرهنگی و پویا ارائه میدهند که فرصت تعامل با دانشجویان بینالمللی را فراهم میکند.
ایران:
محیط آموزشی معمولاً بر اساس قوانین دولتی مدیریت میشود و به دلایل سیاسی عموم دانشجویان بومی هستند و تنوع بین المللی بسیار کم است.
تحصیل در سیستم آموزشی آمریکا، فرصتی برای رشد و پیشرفت
سیستم آموزشی آمریکا ارزش های آمریکایی چون آزادی، فردیت و نوآوری را اصل قرار داده است و یکی از پیشروترین سیستمهای آموزشی در جهان به شمار میآید.
این سیستم به دانشآموزان و دانشجویان فرصت میدهد تا در محیطی باز و چندفرهنگی، علایق و استعدادهای خود را کشف کنند و در عین خدمت به اجتماع، رویای شخصی خود را بسازند. از سوی دیگر، فرصتهای گسترده برای پژوهش، بورسیههای تحصیلی، و شبکهسازی جهانی باعث شده است که آمریکا مقصدی جذاب و رویایی برای دانشجویان بینالمللی باشد.
اگر علاقهمند به تحصیل در آمریکا هستید، مشاوران متخصص ما آمادهاند تا شما را در انتخاب دانشگاه، شناخت فرصتهای تحصیلی و برنامهریزی برای آیندهای موفق راهنمایی کنند.

این مقاله را با دوستان خود به اشتراک بگذارید!