هیئت کنفرانس کانادا مطالعهای را منتشر کرده که به تحلیل تحرکات بین استانی دانشجویان بینالمللی پس از انقضای اولین استادی پرمیتشان پرداخته است.
اخیراً تحلیلی در مورد دانشجویان بینالمللی انجام شده که حاکی از آن است اکثر دانشجویانی که در استانی خاص ویزای تحصیلی کانادا میگیرند معمولاً برای مدت بعدی تحصیل یا کار خود در همان استان میمانند.
هیئت کنفرانس کانادا سازمان تحقیقاتی غیرانتفاعی است که متمرکز بر تحلیل روندهای اقتصادی، عملکرد سازمانی و مسائل مرتبط با سیاست گذاری عمومی است. این سازمان گفته که گرچه شیوههایی وجود دارد که دولتهای استانی بتوانند از طریق آنها دانشجویان بینالمللی را در استان/منطقه محل تحصیلشان نگه دارند اما تحقیقات نشان میدهد که در رسیدن به این هدف موفقیتهای زیادی وجود داشته است.
بیایید در ادامه مروری کنیم بر نکات و نتایج مهم این مطالعه تحقیقی.
مکان اسکان یک سال بعد از انقضای اولین استادی پرمیت
در بین دانشجویانی که بعد از انقضای ویزای تحصیلیشان قصد داشتند در کانادا بمانند، ۶۰ درصد دانشجویانی که در یکی از استان های کانادا تحصیل کرده بودند در همان استان یا منطقه ماندند.
استان کبک بالاترین نرخ نگهداری دانشجویان بینالمللی را داشته است (حدود ۸۵ درصد) در حالی که این نرخ برای استان مانیتوبا و استان آلبرتا نیز تا ۸۰ درصد رسیده است. نرخ نگهداری دانشجویان بینالمللی در پنج استان بین ۷۰ تا ۸۰ درصد بوده است: بریتیش کلمبیا، انتاریو، نیوفاندلند و لابرادور، نوا اسکوشیا و ساسکاچوان. نهایتاً اینکه در دو استان دیگر کانادا (جزیره پرنس ادوارد و نیوبرانزویک) و سه ناحیه دیگر کانادا بین ۶۰ تا ۷۰ درصد دانشجویان یک سال بعد از انقضای ویزای تحصیلیشان در آن استانها و نواحی ماندهاند.
در مورد ۱۳ منطقه جداگانه، بیش از ۷۵ درصد دانشجویان بینالمللی برای ادامه تحصیل در همان استان یا ناحیه ماندهاند.
مکان شغل سه سال بعد از انقضای اولین استادی پرمیت
ارزیابی بر اساس مکانی که دانشجویان بینالمللی اظهارنامه مالیاتی خود را پر کردهاند حاکی از نتایجی مشابه نتایج فوق است (بعد از یک سال): این واقعیت سه سال بعد از انقضای استادی پرمیت همچنان صادق بوده است.
به بیان دیگر، اکثر دانشجویان بینالمللی که هنوز بعد از سه سال در کانادا شاغل بودهاند در استان محل تحصیل اولیه خود ماندهاند. در واقع، از بین ۱۳ استان و ناحیه کانادا، به غیر از استانهای آتلانتیک: نیوفاندلند و لابرادور، نوا اسکوشیا و جزیره پرنس ادوارد و نیوبرانزویک – بیش از ۵۰ درصد دانشجویان بینالمللی در استان یا منطقه ماندهاند.
کبک و آلبرتا یعنی دو استان برتر در نرخ نگهداری دانشجویان بینالمللی بعد از یک سال از انقضای استادی پرمیت، بالاترین نرخ نگهداری بعد از سه سال را نیز داشتهاند.
توصیههایی برای تقویت نگهداری بین استانی/منطقهای
هیئت کنفرانس کانادا استدلال میکند که سیستم آموزش عالی که توسعه مهارتها را با نیازهای بازار کار محلی هماهنگ کند به نگهداری دانشجویان کمک خواهد کرد، همانطور که تداوم تأمین مالی قوی برای این نهادها این کار را انجام خواهد داد چرا که به آنها کمک خواهد کرد تا آموزش با کیفیت بالا را به دانشجویان ارائه کنند.
گذشته از این، تخصیص بخش زیادی از سهمیه برنامه های مهاجرت استانی کانادا (PNP) به دانشجویان بینالمللی و بهبود حمایتهایی که از طریق خدمات اسکان به این اتباع خارجی ارائه میشوند میتواند آنها را ترغیب به ماندن در استانهایی کند که برای اولین بار جهت تحصیل در آنجا به کانادا آمدهاند.