وزیر مهاجرت کانادا شان فریزر در کنفرانس مطبوعاتی در ونکوور کانادا به خبرنگاران گفت که “با افزایش و تسریع روند رسیدگی به درخواست‌ها دو کار بسیار مهم طی چند ماه گذشته انجام داده‌ایم.“
منظور فریزر درخواست‌های اقامت موقت برای افرادی که از طریق اسپانسرشیپ خانواده منتظر اقامت دائم هستند بود. اما افزایش استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته بر تمامی جوانب رسیدگی به درخواست‌های مهاجرت به کانادا تأثیر گذاشته است.
بیشتر بخوانید: تدابیر جدید کانادا برای به هم پیوستن خانواده‌ها
در سال‌های پیش رو، کانادا قصد دارد از بیشترین تعداد مهاجر تازه وارد در طول تاریخ خود استقبال کند. در سال ۲۰۲۲، اداره مهاجرت کانادا بیش از پنج میلیون تصمیم نهایی را در مورد درخواست‌های مهاجرت از طریق تمام برنامه‌های مهاجرتی اتخاذ کرد که دو برابر رقم سال ۲۰۲۱ است.
بیشتر بخوانید: مهاجرت به کانادا
اداره مهاجرت به سرعت به سمت دیجیتالی شدن رفته است و سیستم مهاجرتی کانادا مدرن شده است؛ این مدرن سازی شامل افزایش استفاده از هوش مصنوعی و آنالیتیکس پیشرفته دیتا جهت تسریع فرایند رسیدگی به درخواست‌ها می‌شود. برای نمونه فریزر گفته که این کارها باعث شده ۸۹ درصد درخواست‌های ویزای توریستی برای همسران رسیدگی شده و متقاضیان جدید اکنون می‌توانند تنها ۳۰ روز منتظر بمانند.
اداره مهاجرت گفته که دیجیتالی شدن سیستم و خدمات نیازهای کلاینت‌های و کانادا، که توانایی‌های تکنولوژیک جدیدی دارد را بهتر تأمین می‌کند. گذشته از این اداره مهاجرت گفته که با استفاده از تکنولوژی می‌توان درخواست‌ها را کارآمدتر رسیدگی کرد و آفیسرها وقت بیشتری برای تمرکز بر درخواست‌های پیچیده‌تر دارد.
اداره مهاجرت در برخی جوانب رسیدگی از هوش مصنوعی استفاده می‌کند (هوش مصنوعی یعنی فناوری اطلاعات که وظایفی که معمولاً انسان انجام می‌دهد را اجرا می‌کند). از جمله جوانب استفاده از هوش مصنوعی توسط اداره مهاجرت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- خودکار کردن بررسی پرونده‌هایی که رای در مورد واجد شرایط بودن آنها مثبت است؛
- توزیع پرونده‌ها بین آفیسرها بر مبنای ویژگی‌های پرونده؛
- شناسایی پرونده‌هایی که ممکن است به تأیید بیشتر نیاز داشته باشند؛
- توزیع کارهای تلنبارشده و عقب مانده؛
- ایجاد “یادداشت‌های توضیحی” که خلاصه‌ای از اطلاعات اساسی در مورد هر کلاینت را ارائه می‌کند تا آفیسر مجبور نشود در سیستم GCSM به جست و جو بپردازد؛
- تریاژ کردن ایمیل‌های کلاینت برای تسریع پاسخ دادن به پرسش‌های کلاینت از طریق ارائه دادن اطلاعاتی که به صورت عمومی در دسترس هستند؛
- ارزیابی اطلاعات انگشت نگاری.
الگوریتمی در هیچ یک از ابزارهای اداره مهاجرت وجود ندارد که یک متقاضی را ویزا یا ریجکت کند. پرونده متقاضیان صرفاً بر اساس تصمیم کامپیوتری ریجکت یا اپروو نخواهد شد.
چه نگرانی‌هایی وجود دارد؟
بسیاری نگران این هستند که استفاده از هوش مصنوعی توسط اداره مهاجرت منجر به سوگیری شود و در مورد نحوه اتخاذ تصمیمات در مورد درخواست‌ها کسی توضیح ندهد.
برای نمونه طبق فرمان هیئت خزانه داری در مورد تصمیم گیری اتومات شده، که فرمان جاری در سطح دولت کاناداست، قرار دادن الگوریتم بر مبنای داده‌های تاریخی می‌تواند در بر دارنده نژاد، طبقه اجتماعی، جنسیت و سایر نابرابری‌ها باشد. این فرمان می‌گوید که عملکرد برخی از نرم افزاری تشخیص چهره برای تمام رنگ‌های پوست یا جنسیت‌ها به یک اندازه برابر نیست.
تکیه بیش از حد بر هوش مصنوعی می‌تواند منجر به عدم شفافیت در مورد تصمیم گیری هم شود. فرمان مزبور می‌گوید که دولت فدرال باید بتواند دریابد که تصمیم‌های اجرایی چگونه اتخاذ می‌شوند. گذشته از آن، افرادی که خدمات یا مزایا به آنها ارائه نشده حق دارند از طرف دولت توجیه و دلیل معقول و قابل درکی دریافت کنند که این امر وقتی گفته شود تصمیم توسط کامپیوتر اتخاذ شده بعید است.
نگرانی‌ها در مورد استفاده از شینوک Chinook هم وجود دارد که اداره مهاجرت می‌گوید این ابزار مبتنی بر اکسل مایکروسافت، برای تسهیل نمود بصری اطلاعات کلاینت‌ها استفاده می‌شود. آفیسرهای اداره مهاجرت از این ابزار برای ارزیابی ویزاهای اقامت موقت مثل ویزای تحصیلی کانادا و ویزای کاری کانادا استفاده می‌شود. اداره مهاجرت گفته که شینوک از هوش مصنوعی یا آنالیتیک پیشرفته برای تصمیم گیری استفاده نمی‌کند و هیچ الگوریتم درونی برای تصمیم گیری ندارد.
اداره مهاجرت چگونه الگوریتم‌ها را توسعه می‌دهد؟
اداره مهاجرت در پاسخ به این نگرانی‌ها گفته که از منشور حقوق و آزادی بشر کانادا پیروی می‌کند تا تضمین کند که حقوق برابر وجود خواهد داشت و تبعیضی نخواهد بود. اداره مهاجرت همچنین گفته که از اصول شفافیت، مسئولیت پذیری، قانونی بودن و انصاف رویه پیروی می‌کند تا بیان کند که تصمیم‌ها چگونه باید اتخاذ شوند و چه توضیحاتی باید به افرادی که از این تصمیم‌ها تأثیر می‌پذیرند ارائه شود.
هرگاه که الگوریتمی ارائه می‌شود، باید از تست ارزیابی موسوم به Algorithmic Impact Assessment یا به اختصار AIA سربلند بیرون بیاید. AIA ابزار ارزیابی ریسک اجباری است و بخشی از فرمان هیئت خزانه داری در مورد تصمیم گیری‌های اتومات شده است. این ابزار حوزه‌های ریسک، کاهش ریسک و تأثیر الگوریتم‌های ارائه شده را می‌سنجد. اداره مهاجرت گفته که جزو اولین ادارات کانادا بوده که از AIA استفاده کرده است.
این اداره همچنین گفته که ارزیابی اثرات الگوریتم‌ها، اتخاذ تمهیدات در مورد تضمین کیفیت داده‌ها و الگوریتم و افشاگری فعالانه در مورد نحوه و مکان استفاده از الگوریتم‌ها را هم الزامی کرده است.
اداره مهاجرت گفته که مقرراتی برای پشتیبانی (و نه نهایی شدن) فرایند تصمیم گیری به طور مرتب توسط آفیسرهای مجرب، متخصصین حوزه‌های علوم داده، حریم شخصی، سیاست گذاری و حقوق و تصمیم گیران ارشد بازبینی می‌شود تا اطمینان حاصل شود که مطابق با معیارهای مندرج در قانون مهاجرت و حفاظت از پناه‌جویان است.
همچنین، نظارت مرتب و تمهیداتی در مورد تضمین کیفی وجود دارد که کمک می‌کند تا این مدل‌ها به همان شکل که برایش طراحی شده‌اند عمل کنند و هر اثر منفی غیرمترقبه زود شناسایی شده و تخفیف پیدا یابد.
شان فریزر در مورد استفاده از تکنولوژی و آنالیتیک پیشرفته توسط اداره مهاجرت همچنان خوش‌بین است. او گفته که تکنولوژی مورد استفاده اداره مهاجرت طی سال‌های اخیر به این اداره اجازه داده که به چندین عامل در درخواست یک شخص نگاه کند تا بهتر بتواند تعیین کند که احتمال اینکه وی برای اقامت دائم واجد شرایط شناخته شود چقدر است و او را در دسته‌ای قرار دهد که راحت‌تر توسط آفیسرهای اداره مهاجرت تأیید شود. او گفته که این کار باعث افزایش بسیار زیاد بهره وری شده است. شان فریزر در ادامه تأکید می‌کند که هوش مصنوعی تصمیم نهایی را اتخاذ نمی‌کند.
“بالاخره این آفیسرهای ما هستند که تصمیم نهایی را در مورد اینکه فردی واجد شرایط هست یا نیست می‌گیرند. امکان ندارد که فردی تنها بر بستر تکنولوژی رد شود.“
