شغل سیاه در کانادا

قانون مهاجرت و حفاظت از پناهندگان کانادا بیان می‌کند که یک تبعه خارجی نمی‌تواند در کانادا کار کند، مگر اینکه ‌ویزای کار در کانادا داشته باشد.

“کار” در مقررات مهاجرت و حفاظت از پناهندگان اینگونه تعریف شده است: فعالیتی که 

• برای آن دستمزد یا کمیسیون دریافت می‌شود
• در رقابت مستقیم با فعالیت‌های شهروندان کانادایی یا مقیمان دائمی در بازار کار کانادا است.

کارهایی که دستمزد یا کمیسیون دریافت می‌کنند

دستمزد یعنی:

• حقوق یا پولی که کارفرما به کارمند پرداخت می‌کند؛
• حق الزحمه یا پورسانتی که کارگر برای انجام یک قرارداد خدماتی دریافت می‌کند؛
• هر وضعیت دیگری که در آن یک تبعه خارجی بابت ارائه خدمات، پول دریافت می‌کند. 

فعالیت‌هایی که با بازار کار شهروندان کانادایی یا دارندگان اقامت دائم مستقیما در رقابت باشد

دستورالعمل IRCC بیان می‌کند قبل از ورود به هرکاری به دو سوال زیر پاسخ دهید. اگر پاسخ آن مثبت بود، کار غیر قانونی به حساب می‌آید.

1. آیا فعالیتی که انجام می‌دهید موجب می‌شود یک شهروند یا مقیم دائم کانادا فرصت شغلی را از دست بدهد؟
2. آیا فعالیت تجاری انجام می‌دهید که در بازار رقابتی باشد؟

دستورالعمل IRCC همچنین موارد زیر را نمونه‌هایی از فعالیت‌هایی بیان می‌کند که کار به حساب می‌آیند:

• یک تکنسین خارجی که کار تعمیرات ماشین و یا تجهیزات انجام می‌دهد، یا برای انجام چنین کاری با یک شرکت کانادایی قرارداد می‌بندد (حتی اگر مستقیماً توسط شرکت کانادایی که برای آن کار می‌کند، پولی دریافت نکند).
• خوداشتغالی، که می‌تواند یک فعالیت اقتصادی رقابتی مانند افتتاح مغازه خشکشویی یا خرید فرانچایز در کانادا باشد. (یک فرد خود اشتغال در صورت دریافت کمیسیون یا پول برای خدماتی که ارائه می‌دهد  ممکن است شاغل در نظر گرفته شود).
• شغل بدون حقوقی که به منظور کسب تجربه انجام می‌شود، مانند دوره کارآموزی یا تمرین که معمولاً توسط دانشجوها انجام می‌شود.

دستورالعمل IRCC در نهایت بیان می‌کند که فعالیت‌های زیر به طور معمول کار به حساب نمی‌آیند:

• فعالیتی که واقعاً فرصت‌ها را برای کانادایی‌ها یا مقیمان دائمی‌کانادایی برای به دست آوردن شغل یا تجربه در محل کار از بین نمی‌برد.
• کارهای داوطلبانه‌ای که معمولاً برای انجام آن دستمزدی دریافت نمی‌شود: مانند حضور در هیات مدیره یک موسسه خیریه یا مذهبی؛ حضور در خط تلفن در مرکز بحران تجاوز جنسی (معمولا چنین مشاغلی، جزء فعالیت‌های جزیی به حساب می آید).
• کمک بدون دستمزد به دوست یا اعضای خانواده در زمان ملاقات، مانند کمک مادر به دختر در مراقبت از کودک، یا کمک عمو به برادرزاده‌اش در ساخت کلبه خود؛
• کار از راه دور (از طریق تلفن یا اینترنت) که توسط مقیم موقتی انجام می‌شود که کارفرمایش خارج از کانادا است و از خارج کانادا حقوق دریافت می‌کند.
• خوداشتغالی که در آن کاری که باید انجام شود هیچ تاثیر واقعی بر بازار کار نخواهد داشت و واقعاً فرصتی برای کانادایی‌ها ایجاد نمی‌کند. مثلاً یک کشاورز آمریکایی که از مرز عبور می‌کند تا در مزارعی که مالک آن است کار کند، یا یک معدنچی که برای خودش کار می‌کند.
• تبادلات آموزشی کوتاه مدت توسط دانش آموزان دبیرستانی از طریق ترتیبات بین المللی، مانند کمیسیون همکاری مشترک منطقه‌ای بین آتلانتیک کانادا و مجمع الجزایر سنت پیر و میکلون.

در نهایت، دستورالعمل‌های IRCC بیان می‌کند که “ممکن است انواع دیگری از کار کوتاه‌مدت بدون دستمزد وجود داشته باشد که در آن کار کاملا جزیی است و فعالیت رقابتی به حساب نمی‌آید، حتی اگر ملاحظات ارزشمند غیر پولی در نظر گرفته شود”. به عنوان مثال، اگر یک گردشگر بخواهد در یک مزرعه خانوادگی بماند و برای مدت کوتاهی (یعنی یک تا چهار هفته) فقط برای اتاق و غذا به صورت پاره وقت کار کند، این فرد کارگر محسوب نمی‌شود. کار در مزرعه ای که انتظار می‌رود بیش از چهار هفته طول بکشد، نیاز به ‌ویزا کار دارد.